strącić

strącić
глаг.
• губить
• затерять
• лишать
• лишаться
• лишить
• лишиться
• недослышать
• потерять
• прозевать
• проиграть
• проигрывать
• промахнуться
• терять
• утерять
• утратить
* * *
strac|ić
\stracićę, \stracićony сов. 1. kogo-co потерять кого- что, лишиться чего;

\stracić czas потерять время; \stracić chęć потерять охоту (желание); расхотеть;
\stracić wiarę w kogoś, coś (zaufanie do kogoś, czegoś) извериться в ком-л., чём-л.;

\stracić przytomność лишиться чувств;
потерять сознание;

\stracić życie погибнуть;
2. растратить, промотать;

\stracić pieniądze растратить деньги;
3. (wykonać wyrok śmierci) казнить;

● \stracić głowę потерять голову; \stracić z oczu потерять из виду;
\stracić serce do kogoś, czegoś разлюбить кого-л., что-л.; разочароваться в ком-л., чём-л.;

\stracić na sile ослабеть;
ktoś \stracićił władzę w rękach у кого-л. отнялись руки;

nic nie \stracićił na dowcipie он всё так же остроумен
* * *
strącę, strącony сов.
1) сбить, сшиби́ть

strącić samolot — сбить самолёт

strącić poprzeczkę — спорт. сбить пла́нку (при прыжке)

2) столкну́ть; сбро́сить

strącić szklankę ze stołu — сбро́сить стака́н со стола́

strącić kogoś ze schodów — столкну́ть кого́-л. с ле́стницы

3) вы́честь

strącić z poborów — вы́честь из зарпла́ты

4) хим. осади́ть
•
- strącić z piedestału

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Полезное


Смотреть что такое "strącić" в других словарях:

  • strącić — kogoś z obłoków (na ziemię) «przywołać kogoś do rzeczywistości, przywrócić komuś (rozmarzonemu) realny obraz sytuacji» Strącić kogoś, coś z piedestału zob. piedestał 3 …   Słownik frazeologiczny

  • stracić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}tracić {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń …   Słownik języka polskiego

  • stracić — 1. Stracić głowę «pod wpływem emocji nie móc się zdobyć na spokojne, sensowne rozumowanie, przestać panować nad sobą, przestać myśleć logicznie»: Oferta tak bogata, że można stracić głowę, ceny o wiele niższe niż w Warszawie. TSt 3/2000. Nie mogę …   Słownik frazeologiczny

  • strącić — dk VIa, strącićcę, strącićcisz, strąć, strącićcił, strącićcony strącać ndk I, strącićam, strącićasz, strącićają, strącićaj, strącićał, strącićany 1. «trącając, pchając zrzucić coś; spowodować upadek, spadnięcie czegoś» Strącić kogoś z konia.… …   Słownik języka polskiego

  • stracić drogę — {{/stl 13}}{{stl 7}} zmylić, zgubić drogę; zabłądzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stracić drogę w ciemnościach. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stracić pokarm — {{/stl 13}}{{stl 7}} o kobiecie lub samicy ssaków: stracić zdolność wytwarzania pokarmu w gruczołach mlecznych {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stracić głos — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie móc mówić (śpiewać) z powodu choroby lub zbyt forsownego, długotrwałego mówienia (śpiewania) : {{/stl 7}}{{stl 10}}W połowie przemówienia stracił głos. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stracić rachunek — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie móc się doliczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po kolejnym kieliszku stracili rachunek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stracić rok [dwa lata] (nauki) — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozostawać w tej samej klasie przez dwa (trzy) lata; powtarzać dwa (trzy) razy tę samą klasę, ten sam rok studiów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez własne lenistwo stracił rok. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stracić serce — {{/stl 13}}{{stl 8}}{dla kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} przestać kogoś kochać, lubić, darzyć kogoś sympatią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po kilku wybrykach uczniów straciła zupełnie serce dla tej klasy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»